Ergenlik dönemi hem anne babalar hem de çocuklar için zorlayıcı bir dönem olabilir. Çocuklukla erişkinlik arasındaki bu gelişim döneminde çocuklar, bedenlerinde meydana gelen hızlı değişimlere (sivilceler, kilo artışı, tüylenme gibi) adapte olmaya çalışırlar. Fiziksel görünümlerindeki değişimlerden beden algıları ve dolayısıyla özgüvenleri etkilenebilir bu da sosyal hayatlarına yansır. Bir yandan bir yere ait olmak, arkadaş gruplarında kabul görmek ve beğenilen biri olmak isterlerken öte yandan bu dönem aslında en kırılgan oldukları zamandır. Ergenlik, çocukların eleştirilere karşı oldukça hassas oldukları, içe kapanabildikleri ve duyguları yoğun olarak yaşadıkları bir dönemdir.

Anne-babalar bu dönemde kendi dünyalarına çekilen, zaman zaman öfkeli ve kendi başına buyruk hareket eden ergen çocuklarıyla baş etmekte zorlanabilirler. Çocuklarının kendilerinden uzaklaştığından, eskisi gibi kendilerini dinlemediklerinden yakınırlar. Kimi anne baba otoriteyi artırıp ergen çocuklarının hayatını kontrol altına almaya çalışırken, kimisi de çocuklarının kendi ayaklarının üstünde durabilmeyi öğrenmesi için onu serbest bırakır.

Bu dönemde aile içi iletişim sorunlarıyla sık karşılaşılır. Anne ve babalar, çocuklarını rahat ettirmek ve onları mutlu etmek için sürekli çabalarken, çocukları onların yaptıkları hiçbir şeyi beğenmeyip anne ve babalarını sürekli eleştirirler ve kimi zaman da bu eleştirilerini sert bir dille ifade ederler. Tartışmalar bazen de ergen çocukların bağımsızlık isteklerinden kaynaklanır. Ebeveynlerinden her gün yeni taleplerde bulunan çocuklar, isteklerini (eve geç dönmek, dilediği gibi giyinmek, saatlerce bilgisayar ile vakit geçirmek vs.) kabul ettirmek için onlarla pazarlığa otururlar ve böylece anne baba ile çocuk arasında zaman zaman bir güç savaşı ortaya çıkar.

Ergenlik Dönemi Sorunlarında Ailelere Düşen Görevler

Ergenlik dönemindeki çocuğun psikolojik ve sosyal açıdan sağlıklı gelişebilmesini sağlamak ve bu dönemde ortaya çıkan aile içi stresi azaltmak için anne-babalara önemli görevler düşer. Bu görevler şu şekilde sıralanabilir.

* Öncelikle ergenlik dönemi hakkında okuyarak, araştırarak, uzmanlara danışarak bilgi edinmeleri gereklidir.

* Çocuğa karşı aşırı korumacı bir tutum sergilemek ya da onu tamamen serbest bırakmak yerine anne-babanın kontrollü bir serbestlik tutumu benimsemesi daha etkilidir. Çocuğun kişisel sınırlarına saygı göstererek onu gözetmek, ancak gerektiği yerlerde müdahale etmek doğru bir davranış biçimidir.

* Önemli bir konu da anne babanın çocuklarının düşünceleriyle hem fikir olmadıkları zamanlarda bile onları dinlemeleridir. Kendi görüşlerinin önemsendiğini görmek, çocuğa bu zor döneminde güven duygusu aşılayacaktır.

* Aile içi çatışmalarda uzlaşma sağlanamadığı ve çocuklarla iletişimde zorlandıkları durumlarda ailece psikolojik danışmanlık hizmeti almaları önemlidir.

* Unutulmamalıdır ki sevgi ve sabır tüm zorlukları çözen anahtarlardır.